ਪੰਜਾਬੀ ਸਿੱਖੋ ਸਿਖਾਓ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਬੱਚਿਓ, ਆਪਣੇ ਮਨਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ਰਾ ਜੋਸ਼ ਜਗਾਓ,
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਰੇ ਸਿੱਖੋ ਤੇ ਸਿਖਾਓ।
ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰ ਆਓ,
ਬੇਗਾਨਿਆਂ ਵਾਂਗ ਨਾ ਰੁਖ ਅਪਨਾਓ।
ਹੋ ਰਹੇ ਵਿਤਕਰੇ ਨੂੰ, ਰਲ ਮਿਲ ਕੇ ਘਟਾਓ,
ਇਕ ਮਿਕ ਹੋ ਕੇ ਸਾਰੇ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਬਚਾਓ।
ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਆਦਤ ਤਾਂ ਪਾਓ,
ਨਿੱਤ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਪੰਜਾਬੀ ਕਹਿ ਸੁਣਾਓ।
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਬਣਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਦੁਆਓ,
ਗੁਰਮੁਖੀ ਤਾਈਂ, ਘੁਟ ਕੇ ਹਿੱਕ ਨਾਲ ਲਾਓ।
"ਬਲਜਿੰਦਰ" ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਤੋਂ ਕੰਨੀ ਨਾ ਕਰਤਰਾਓ,
ਸਾਇਨ ਬੋਰਡਾਂ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਖੋ ਅਤੇ ਲਿਖਾਓ।
ਬੱਚਿਓ, ਆਪਣੇ ਮਨਾਂ ਵਿਚ ਜ਼ਰਾ ਜੋਸ਼ ਜਗਾਓ,
ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਰੇ ਸਿੱਖੋ ਤੇ ਸਿਖਾਓ।
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ
9878519278
ਕਲਮ ਤੇ ਮੈਂ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਕਲਮ ਕਹਿੰਦੀ, ਤੂੰ ਨਾ ਘਬਰਾਈਂ,
ਸੱਚ ਲਿੱਖਣੋਂ, ਕੰਨੀਂ ਨਾ ਕਤਰਾਈਂ।
ਪੀੜ ਆਪਣੀ ਨੂੰ, ਕਦੇ ਨਾ ਛੁਪਾਈਂ,
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਵੀ, ਕੁਝ ਨਾ ਲੁਕਾਈਂ।
ਕੋਰੇ ਕਾਗਜ਼ ’ਤੇ, ਭਾਵੇਂ ਲੀਕਾਂ ਵਾੲੀਂ,
ਲਿਖਦੇ-ਲਿਖਦੇ, ਤੂੰ ਰੁਕ ਨਾ ਜਾਈਂ।
ਕਲਮ ਮੇਰੀਏ! ਇਹ ਜੋ ਉਦਾਸੀ ਛਾਈਂ,
ਇਹ ਹੈ ਕਿਸੇ ਨੇ, ਦਿੱਤੀ ਏ ਰੁਸਵਾਈਂ।
ਜਦ ਕਦੇ ਵੀ ਦਿਲ ਨੇ, ਹੈ ਪਾਈ ਦੁਹਾਈਂ,
ਉੁਸ ਵੇਲੇ ਮੌਲਾ ਨੇ, ਹੱਥੀਂ ਕਲਮ ਫੜਾਈਂ।
ਕੇਵਲ ਸਾਡੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਈ, ਕਿਉਂ ਏ ਖਾਈਂ,
ਰੂਹ ਦੀ ਰੂਹ ਨਾਲ ਲੱਗਦੈ, ਜਿਵੇਂ ਹੋਵੇ ਲੜਾਈ।
‘ਬਲਜਿੰਦਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ’ ਨੇ ਫਿਰ ਕਲਮ ਚਲਾਈਂ,
ਕਾਗਜ਼ ’ਤੇ ਲਿਖ ਓਸਨੇ, ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਮੁਕਾਈਂ ਏ।
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ, ਮੋਹਾਲੀ
ਮੋਬਾ : 9878519278
ਲਿਖਦੇ- ਲਿਖਦੇ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਲਿਖਦੇ- ਲਿਖਦੇ ਇੱਕ ਦਿਨ, ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਰੁੱਕ ਜਾਣਾ,
ਅੰਬਰੋਂ ਆਉਣੇ ਸੁਨੇਹੇ, ਸਾਹਾਂ ਨੇ ਮੁੱਕ ਜਾਣਾ।
ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਨੇ ਵੀ, ਮਿਟ ਜਾਣਾ,
ਜਦ ਵਿੱਚ ਰਾਖ ਦੇ ਇਸ ਕਲਬੂਤ ਨੇ ਲੁੱਕ ਜਾਣਾ।
ਅਸਾਂ ਵਾਂਗ ਪਰਿੰਦਿਆਂ, ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ ਉੱਡ ਜਾਣਾ,
ਛੱਡ ਆਲ੍ਹਣੇ ਦਾਣਾ ਪਾਣੀ , ਹੋ ਏਥੋਂ ਚੁੱਕ ਜਾਣਾ।
ਲਾਈ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ’ਤੇ ਉਦੋਂ ਹੀ ਜਿੱਤ ਹੋਣੀ,
ਜਦ ਆਉਣ ਜਾਣ ਦਾ ਗੇੜ, ਵੀ ਸਾਡਾ ਰੁੱਕ ਜਾਣਾ।
ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘ ਵੀ ਝੂਟਦੇ ਰਹੇ, ਅਸੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ,
ਮੋਰਾਂ ਵਾਂਗ ਜੋ ਪੰਖ ਫ਼ੈਲਾਏ , ਇਨ੍ਹਾਂ ਵੀ ਸੁੱਕ ਜਾਣਾ।
ਅਸਾਂ ਧਰਤੀ ਮਾਂ ਦੀ ਬੁਕੱਲ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸੌ ਜਾਣਾ,
ਵਿੱਚ ਚਿਖਾ ਦੇ ਸੜ ਕੇ ਹੋ ਮਿੱਟੀ ਦਾ ਬੁੱਕ ਜਾਣਾ।
" ਬਲਜਿੰਦਰ" ਦਰ ਸਾਈਆਂ ਦੇ ਸਭ ਨੂੰਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਏ,
ਜਦੋਂ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਲੇਖਾ ਜੋਖਾ ਮੁੱਕ ਜਾਣਾ।
ਲਿਖਦੇ- ਲਿਖਦੇ ਇੱਕ ਦਿਨ, ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਰੁੱਕ ਜਾਣਾ,
ਅੰਬਰੋਂ ਆਉਣੇ ਸੁਨੇਹੇ, ਸਾਹਾਂ ਨੇ ਮੁੱਕ ਜਾਣਾ।
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੁਹਾਲੀ
9878519278
ਨਜ਼ਰਾਂ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੇਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ 'ਚ ਨਜ਼ਰਾਂ ਮਿਲਾਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖ,
ਇਸ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ 'ਚ ਆ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।
ਮੇਰੇ ਹੂੰਝਆਂ 'ਚ, ਮੈਨੂੰ ਬਲਦੀ ਤਾਂ ਵੇਖ,
ਬਿਨ ਤੀਲੀ ਤੋਂ ਅੱਗ 'ਚ ਸੜਦੀ ਤਾਂ ਵੇਖ।
ਮੇਰੀਆਂ ਭਿੱਜੀਆਂ ਪਲਕਾਂ, ਗ਼ੌਰ ਨਾਲ ਵੇਖ,
ਗੁਜ਼ਰੇ ਹੋਏ ਦੌਰ ਨਾਲ ਵੇਖ।
ਟਪਕਦੇ ਹੋਏ ਇਨਾਂ ਮੋਤੀਆਂ ਨੂੰ,
ਚੁੱਕ ਕੇ ਸੀਨੇ ਲਾ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।
‘‘ਬਲਜਿੰਦਰ’’ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖ,
ਆਏ ਹੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਵੜ੍ਹ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖ।
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਖੁਦ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਖੁਦ ਦੀ ਖੁਦ ਨਾਲ ਹੋਈ ਗੱਲਬਾਤ,
ਖੁਦਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹੈ ਦਾਤ ।
ਲਿਖ ਰਹੀ ਹਾਂ ਖੁਦ ਦੇ ਖ਼ਿਆਲਾਤ,
ਮੁਹਬੱਤਾਂ ਦੇ ਨਗ਼ਮੇ ਗਾ ਰਹੀ ਦਿਨ ਰਾਤ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੁੱਕ ਜਾਣੇ ਇਹ ਸਾਰੇ ਜਜ਼ਬਾਤ,
ਜਿਸ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਤੇ ਨਾ ਮਾਰੇ ਕੋਈ ਝਾਤ।
ਇਸ਼ਕੇ ਦੇ ਗ਼ਮਾਂ 'ਚ ਸੱਜ ਜਾਣੀ ਬਰਾਤ,
ਜੋ ਹਰ ਵੇਲੇ ਹੁੰਝੂਆਂ ਦੀ ਲਾ ਰਹੀ ਬਰਸਾਤ।
"ਬਲਜਿੰਦਰ" ਮਿਲੇਗੀ ਬੇਸ਼ਕੀਮਤੀ ਸੌਗਾਤ,
ਰੂਹ ਨੂੰ ਠਾਰੇ ਗੀ ਜਦ ਅੰਬਰੀਂ ਪ੍ਰਭਾਤ ।
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੁਹਾਲੀ
ਚੰਨ ਤਾਰੇ - ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਗਈ ਮੈਂ ਬਜ਼ਾਰ,
ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਦੇ ਨਾਲ,
ਇੱਕ ਦੂਜੀ ਲੱਗੀਆਂ,
ਆਪੋਂ ਆਪਣਾ ਸੁਣਾਉਣ ਹਾਲ,
ਨੇੜੇ ਆਇਆ ਇੱਕ ਭਾਈ,
ਕਹਿੰਦੇ ਲੈ ਲੋ ਜੀ ਚੰਨ ਤਾਰੇ ਹਰ ਹਾਲ |
ਮੈਂ ਆਖਿਆ, ਭਾਈ ਚੰਨ ਤਾਰੇ,
ਸਾਡਾ ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਚੰਨ ਗੁਆਚਿਆ,
ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਦਿਨੇ ਦਿਖਾਵੇ ਤਾਰੇ |
ਭਾਈ ਵੀ ਹੱਸਿਆ,
ਹੋਇਆ ਪਾਸੇ ਨਾਲ,
ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਸਾਨੂੰ,
ਹੋਇਆ ਖੁਸ਼ੀ 'ਚ ਮਲਾਲ |
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ।
