ਧੂਤਾ ਭੁਲੱਕੜ ਛੰਦ - ਨਿਰਮਲ ਸਿੰਘ ਕੰਧਾਲਵੀ

ਜੀਤੇ ਰਹੇਂ ਦਿੱਲੀ ਕੇ ਰਾਣੇ
ਹਮੇਂ ਬੁਲਾਵੇਂ ਕਥਾ ਕਰਾਣੇ
ਹਮ ਕੋ ਕਥਾ ਵਥਾ ਨਾ ਆਵੇ
ਬੰਟੀ ਭੱਈਆ ਮੁਝੇ ਲੇ ਜਾਵੇ
ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਹੈ ਦੀਵਾ ਭੱਈਆ
ਮਾਤ ਹਮਾਰੀ ਦੁਰਗਾ ਮੱਈਆ
ਮਿਲੇ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮੋਟਾ ਗੱਫਾ
ਪਹਿਨੇ ਰੇਸ਼ਮ ਛੋੜ ਕੇ ਲੱਠਾ
ਸੰਗਤ ਕੋ ਕਿਆ ਕਥਾ ਸੁਨਾਊਂ
ਲੱਲੇ ਭੱਭੇ ਸੇ ਕਾਮ ਚਲਾਊਂ
ਗੁਰੂ ਕੀ ਸੰਗਤ ਭੋਲੀ ਭਾਲੀ
ਸਤਿਨਾਮ ਬਸ ਕਹਿਨੇ ਵਾਲੀ
ਇਕ ਦਿਨ ਪੈ ਗਯਾ ਪੰਗਾ ਭਾਈ
ਕੱਚੀ  ਤਰੇਲੀ ਮੁਝ ਕੋ ਆਈ
ਕਥਾ ਬੰਟੀ ਨੇ ਪਰਚੀ ਪੇ ਲਿਖੀ
ਨਾ ਜਾਨੇ ਮੈਂ ਕਹਾਂ ਰੱਖ ਲਿਤੀ
ਕਥਾ ਮੇਂ ਗਿਰੀ ਘੋੜੇ ਕੀ ਕਾਠੀ
ਭੂਲ ਗਈ ਮੁਝੇ ਸਾਰੀ ਸਾਖੀ
ਬਿਨ ਪਰਚੀ ਕੈਸੇ ਕਥਾ ਸੁਨਾਊਂ
ਦੁਰਗਾ ਜੀ ਕਾ ਨਾਮ ਧਿਆਊਂ
ਸਾਥੀਉਂ ਸੇ ਭੀ ਪੂਛਾ ਭਾਈ
ਤੁਮ ਨੇ ਤੋ ਨਹੀਂ ਕਹੀਂ ਛੁਪਾਈ
ਡਾਲ ਦੀਏ ਮੈਂ ਨੇੇ ਹਥਿਆਰ
ਪਾਜ ਉਘੜ ਗਿਆ ਸਰੇ-ਬਾਜ਼ਾਰ
ਸੰਗਤ ਜੀ ਮੇਰੀ ਖੋ ਗਈ ਪਰਚੀ
ਪਰਚੀ ਬਿਨ ਨਾ ਕਥਾ ਉਤਰਤੀ
ਪਰਚੀ ਲਿਖ ਕਰ ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਊਂ
ਬਾਕੀ ਕਥਾ ਕਭੀ  ਫੇਰ ਸੁਨਾਊਂ

ਨਿਰਮਲ ਸਿੰਘ ਕੰਧਾਲਵੀ
27 Oct. 2017