ਬਾਪ ਦੀ ਚਿਖਾ - ਹਾਕਮ ਸਿੰਘ ਮੀਤ ਬੌਂਦਲੀ

ਕੁੜੀਏ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਲਿਆ ਦੇ ਨਾਲੋ ਤੇਰੇ ਛੋਟੇ ਵੀਰ ਰੋਕੀ  ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਦੇਂਦੇ " ਅੱਛਿਆ " ਪਿਤਾ ਜੀ ਸਿਮਰਨ ਰੋਟੀ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਂ ਪਿਓ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪਏ ਟੇਬਲ ਉਪਰ ਰੱਖ ਦਿੰਦੀ ਹੈਂ ।
ਮੰਮੀ ਹੁਣ ਮੈ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲਵਾਂ ਨਹੀ ਕੁੜੀਏ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਖਾ ਲੈਣ ਦੇ ਫਿਰ ਖਾਈ ਮਾਂ ਨਸੀਬ ਕੌਰ ਨੇ ਫਿਰ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਮਿਲਾਕੇ ਕਿਹਾ ਹਾਂ ਪੁੱਤਰ ਤੇਰੇ ਪਿਤਾ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਠੀਕ ਹੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਨੇ ਕੁੜੀਆਂ ਸਾਰਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਪਿੱਛੋਂ ਰੋਟੀ ਖਾਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ । ਦੂਸਰੇ ਦਿਨ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ ਪਿਤਾ ਜੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਪਹਿਲਾਂ ਰੋਕੀ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਲੈਣ ਦੇ , ਨਾਲੋ ਕੁੜੀਆਂ ਜਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਪੜਦੀਆ ਹੁੰਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਤਾਂ ਆਟੇ ਦੀ ਚਿੜੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਘਰ ਰਹਿਣਗੀਆਂ ਚੂਹੇ ਖਾ ਜਾਣਗੇ ਬਹਾਰ ਜਾਣਗੀਆਂ ਕਾਂ ਖਾ ਜਾਣਗੇ  ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰਾਕੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਹੈਂ ਤੋ ਚਲੀ ਜਾਣਾ " ਸੁਣਿਆ ?"ਚੰਗਾ ਪਿਤਾ ਜੀ ? ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਸਕੂਲ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈਂ । ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈ ਆਟੇ ਦੀ ਚਿੜੀ ਨਹੀਂ ਬਣਨਾ ਚਹੁੰਦੀ ਮੈ ਕੁੱਝ ਕਰਕੇ ਵਿਖਾਵਾਗੀ ।ਅੱਜ  ਬਹੁਤ ਉਦਾਸ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਦੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ ਸਿਮਰਨ ਕੀ ਗੱਲ ਹੋਈ ਹੈਂ ਤੂੰ ਉਦਾਸ ਕਿਉਂ ਹੈ ਤੇਰੀ ਸਿਹਤ ਠੀਕ ਹੈ ।" ਅੜੀਏ" ਸਿਹਤ ਤਾ ਠੀਕ ਹੈ  ਮੈ ਸੋਚ ਰਹੀ  ਹਾਂ ਕਿ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਿਆਦਾ ਵਿਕਤਰਾ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਵੀਰ ਰੋਕੀ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਝਿੜਕ ਦੇ ਨਹੀਂ । ਉਸ ਦੀ ਸਹੇਲੀ ਬੋਲੀ ਭੈਣੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਵੀ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹੀ ਕੁੱਝ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ  ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ ਅਤੇ ਭੈਣ ਭਾਈ ਦੀ ਮਾਰ ਕੁੱਟ ਸਹਿਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈਂ  ਫਿਰ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ  ਫਿਰ ਸੱਸ ਸਹੁਰੇ ਦੀਆਂ ਝਿੜਕਾਂ ਅਤੇ ਪਤੀ ਦੀ ਮਾਰ ਕੁੱਟ ਝੱਲਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈਂ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਹਰ ਪਾਸੇ ਹੀ ਨਿਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਇਸਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜ਼ੁਲਮ ਸ਼ਹਿਣੇ ਪੈਣੇ ਨੇ । ਸਕੂਲੋਂ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈਂ ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਪਿਤਾ ਜੀ ਵੀਰ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਥੋੜੀ ਥੋੜੀ ਪਾ ਕੇ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ ਅਜੇ ਸਕੂਲ ਵਾਲਾ ਬੈਗ ਰੱਖਿਆ ਹੀ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਕੁੜੀਏ ਰੋਕੀ ਵਾਸਤੇ ਕੋਈ ਖਾਣ ਵਾਲੀ ਚੀਜ ਲੈਕੇ ਆ । ਚੀਜ਼ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਕਹਿ ਰਹੀ ਸੀ ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ ਰੋਕੀ  ਨੂੰ ਸ਼ਰਾਬ ਪਲਾ ਰਹੇ ਹੋ ਹਾਂ ਇਹ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਦਾਰੂ ਪੀ ਕੇ ਦਲੇਰ ਹੋਵੇਗਾ ਨਾਲੇ ਪੜ ਲਿਖ ਕੇ ਅਫਸਰ ਬਣੇਗਾ । ਮਾਂ ਨਸੀਬ ਕੌਰ " ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਨਾਂ ਜੀ ਨਾਂ ਇਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਠੀਕ ਨਹੀ ਹੈ ਕੁੜੀਏ ਤੈਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਨੀ ਮੈ ਕੀ ਕਿਹਾ ਨਾਲੇ ਤੂੰ ਕੀ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੈ ਨਾਲੇ ਕੁੜੀਆਂ ਨੀ ਘਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ  ਦਿੰਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਕਰਨੈਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ।
       ਹੁਣ ਸਕੂਲ ਦਾ ਹੋਮ ਵਰਕ ਕਰਨ ਲਈ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ "ਕੁੜੀਏ ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਹੋਮ ਵਰਕ ਨੂੰ ਤਾਂਏ ਕਿਤੇ ਡਾਕਟਰ ਨਹੀ ਬਣਨਾ ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਚਲੀ ਜਾਣਾ ਉੱਥੇ ਤੇਰੀ ਪੜਾਈ ਨਹੀ ਦੇਖਣੀ ਪਹਿਲਾ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਤੂੰ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਪੜ ਲੈਣ ਦੇ ਆਪਣੀ ਕੌੜੀ ਜ਼ੁਬਾਨ ਨਾਲ ਕਿਹਾ । ਮੈਂ ਰੋਕੀ ਨੂੰ ਪੜਨ ਤੋਂ ਥੋਡ਼ੇ ਰੋਕ ਰਹੀ ਹਾਂ  ਮੈ ਤਾਂ ਆਪਣਾ ਸਕੂਲ ਦਾ ਹੋਮ ਵਰਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਹਾਂ । ਕੁੜੀਏ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਅੱਗੇ ਜ਼ਬਾਨ ਲੜਾਉਣ ਲੱਗੀ ਐ ਮਾਂ ਨੇ ਗੱਲ ਕੱਟ ਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕੁੜੀਆਂ ਜਿਆਦਾ ਨਹੀ ਬੋਲਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਤੂੰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਪੜਨ ਨੂੰ ਹੁਣ ਮਾਂ ਨਸੀਬ ਕੌਰ ਬੇਵੱਸ ਮਜ਼ਬੂਰ ਸੀ ਅੰਦਰੋਂ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਹੁਣ ਮਾਂ ਵਿਚਾਲੇ ਫਸੀ ਹੋਈ ਸੀ । ਹੁਣ ਦੋਵੇਂ ਵੱਡੀਆਂ ਕਲਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੇ ਸੀ " ਸਿਮਰਨ " ਪੜਨ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਤੋਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਹੁਸਿਆਰ ਸੀ ਕਾਲਜ ਦੀ ਟੋਪਰ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਸੀ  ਰੋਕੀ ਗਲਤ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਪੈ ਗਿਆ ਘਰੋਂ ਪੜਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਖਰਚਾ ਖੁੱਲਾ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣਾ ਸਾਰਾ ਖਰਚਾ ਨਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਪੜਨ ਵੱਲ ਕੋਈ ਵੀ ਧਿਆਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਘਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
               ਆਪਣਾ ਇੱਕਲੋਤਾ ਪੁੱਤਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਰੀ ਜਾਈਦਾਦ ਰੋਕੀ ਦੇ ਨਾਮ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ।  ਰੋਕੀ B A ਦੀ ਕਲਾਸ ਵਿਚੋਂ ਫੈਲ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ। ਸਿਮਰਨ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਈ ਤਾਂ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀ ਬੇਟੀ ਮੈਂਡੀ ਕਲ ਦੀ ਕਲਾਸ ਵਿਚੋਂ ਟੋਪਰ ਪਾਸ ਹੋਈ ਹੈ ।  ਵੀਰੇ ਤੂੰ ਵੀ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰਲੇ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਡੱਬਾ ਫੜ ਕੇ ਪਰੇ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਫੇਲ ਹੋਣ ਦਾ ਮਜ਼ਾਕ ਉੱਡਾ ਰਹੀ ਹੈ  । ਉਸ ਨੂੰ ਰੋਕੀ ਫੇਲ ਹੋਣ ਦਾ ਬਿੱਲਕੁੱਲ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਦੇਖ ਰਹੇ ਸੀ । ਹੁਣ ਸਬਰ ਦਾ ਘੁੱਟ ਭਰ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਸੀ । ਸਾਲ ਮਗਰੋਂ ਵਿਆਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਪਤੀ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸਹੁਰਾ ਪੀੑਵਾਰ ਬਹੁਤ ਪੜਿਆ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਇਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਕਰਨੈਲ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਕਿ ਉਹ ਰੋਕੀ ਨੂੰ ਅਫਸਰ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਇੱਕ ਦਿਨ  ਸਿਮਰਨ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਤੀ ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ  ਨੂੰ ਘਰ ਬੁਲਾਇਆ , ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਤੂੰ ਤੂੰ ਮੈਂ ਮੈਂ ਹੋ ਗਈ ਘਰ ਆਉਣ ਤੋ ਸਦਾ ਲਈ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।
                    ਉਹ ਚੁੱਪ ਚਪੀਤੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ ਦੂਸਰੇ ਦਿਨ ਹੀ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਦੀ ਚਿੱਠੀ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਡਾਕਟਰ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਇਹ ਨੌਕਰੀ ਵਾਰੇ ਉਸਦੇ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਨੂੰ ਨਹੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਸਕਿਆ ਸੀ । ਇੱਕ ਦਿਨ ਰੋਕੀ ਘਰ ਆ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਪਿਤਾ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਦੀ ਉਫਰ ਆਈ ਹੈਂ ਪਰ ਥੋਡ਼ੇ ਜਿਹੇ ਪੈਸੇ ਦੇਣੇ ਪੈਣਗੇ । ਕਿੰਨੇ ਪੁੱਤਰ ਚਾਰ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਚਾਰ ਲੱਖ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕਰਕੇ ਰੁਪਏ ਦੇ ਦਿੱਤੇ । ਹੁਣ ਦੋ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਨਹੀ ਆਇਆ ਹੁਣ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸੀ ਨੌਕਰੀ ਤੇ ਲੱਗ ਕੇ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾਪਿਤਾ  ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਫਿਰ ਅਚਾਨਕ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਿਆ ਜਦੋਂ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੋਲਿਆ ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖ ਰਹੇ ਨੇ ਕਿ ਰੋਕੀ ਨਸ਼ੇ਼ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਫੁੱਲ ਸੀ ਹੁਣ ਘਰ ਦਾ ਹਾਲ ਵੀ ਬਿਗੜ ਗਿਆ ਸੀ ਹੁਣ ਨਸ਼ੇ ਦਾ ਆਦੀ ਬਣ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ।
      ਫਿਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਿੰਡ ਦਾ ਸਰਪੰਚ  ਨੂੰ  ਮਿਲਿਆ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਤੁਸੀਂ  ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ  ਨੂੰ ਇਸ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਖਾਓ ਇੱਥੇ ਨਸੇ ਛਡਾਉਂਦੇ ਹਨ । ਸਰਪੰਚ  ਨੇ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾ ਅਡਰੈਸ ਦੇ ਦਿੱਤਾ । ਉਹ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਰੋਕੀ ਨੂੰ ਦਾਖਲ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਹੁਣ ਬਿਲਕੁੱਲ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ । ਛੁੱਟੀ ਮਿਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ , ਫਿਰ  ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਅਸੀ ਵੱਡੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਹੁੰਦੇ ਹਾ ਜਿੰਨੇ ਸਾਡੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਨਸ਼ਾ ਮੁਕਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।" ਕੰਪਾਉਡਰ " ਨੇ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਕਮਰੇ ਦੇ ਕੋਲ ਗਏ ਤਾਂ ਅੱਗੇ ਚਪੜਾਸੀ ਬੈਠਾ ਸੀ ਉਸਨੇ ਰੋਕ ਲਿਆ  ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਆਪ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਆਪ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ।  ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਨਾਮ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਅਤੇ  ਡਾਕਟਰ ਸਿਮਰਨ ਕੌਰ ਨੇ ਅੰਦਰ ਆਉਣ ਲਈ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ।  ਬਾਹਰ ਆਕੇ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲਈ ਆਖਿਆ ਜਦੋਂ ਕਰਨੈਲ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਤਨੀ " ਨਸੀਬ ਕੌਰ  ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਗਏ , ਤਾਂ ਕੀ ਦੇਖ ਰਹੇ ਨੇ ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਡੀ ਧੀ ਸਿਮਰਨ ਹੈ । ਦੇਖ ਦੀ ਸਾਰ ਹੀ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀਆਂ ਛੱਲਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਾਣੀ ਵਹਿ ਤੁਰਿਆ ਜੋ ਹੁਣ ਰੁਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੈ ਰਿਹਾ ਫਿਰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ । ਪੁੱਤਰ ਸਾਨੂੰ ਮੁਆਫ਼ ਕਰਦੇ ਸਾਥੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਚਾਣ ਨਹੀਂ ਸਕੇ ।
 ਅੱਗੇ ਵਾਸਤੇ ਕੋਈ ਦੁੱਖ ਤਕਲੀਫ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲੈਣਾ ,  ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਮੰਨੀ ਅਤੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਗਏ । ਘਰ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਿੱਕਲ ਗਏ । ਉਸ ਨੇ ਫਿਰ ਨਸ਼ਾ ਖਾਣਾ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ।" ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਘਰ ਬੁਲਾਇਆ ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਆਪਣੇ ਪੇਕੇ ਘਰ ਆਈ , ਸਾਰੇ ਇਕੱਠੇ ਬੈਠੇ ਸਨ ਹੁਣ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਸ਼ਕਾਇਤ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਰੋਕੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਨੂੰ ਗਾਲਾ ਕੱਢਣੀਆਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਪੁੱਠਾ ਸਿੱਧਾ ਬੋਲਿਆ , ਇਹ ਮਕਾਨ ਮੇਰਾ ਹੈ ਤੁਸੀ ਇਸ ਦੇ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੇ । ਆਪਣਾ ਇੱਕਲੋਤਾ ਪੁੱਤਰ ਸਮਝ ਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਰੀ ਜਾਈਦਾਦ ਉਸ ਦੇ ਨਾਮ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਹੁਣ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਨੂੰ ਘਰੋਂ ਬਹਾਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ।
  ਆਪਣੇ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਘਰ ਆ ਗਈ ਹੁਣ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਕੋਲ ਰਹਿਣ ਲੱਗੇ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਿਤਾ ਜੀ ਅਚਾਨਕ ਜਿਆਦਾ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਏ । ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ , ਬੀਮਾਰੀ ਦੀ ਜਿਆਦਾ ਤਕਲੀਫ਼ ਨਾ ਝੱਲਦਾ ਹੋਇਆ ਇਹ ਰੰਗਲੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਿਆ ਸੀ । ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੑਿਤਕ ਦੇਂਹ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈਂ ਅਤੇ ਆਤਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕੀਤੀ । ਉਸ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾ  ਸਿਮਰਨ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਤੀ  ਕੁਲਦੀਪ ਸਿੰਘ ਦੋਹਨੇ ਰੋਕੀ ਕੋਲ ਗਏ । ਉਹ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਜਦੋਂ ਪਿਤਾ ਦੇ ਮਰਨ ਵਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੱਸਿਆ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਦੁਸ਼ਮਣ ਮਰ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਹੁਣ ਪਈ ਨਾ ਪੁੱਤ ਦੀ ਲੋਡ਼ ਜਿਸਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਚਲੇ ਗਏ ਸੀ ਹੁਣ ਤੂੰ ਅਰਥੀ ਨੂੰ ਮੋਢਾ ਅਤੇ ਬਾਪ ਦੀ ਚਿਖਾ ਨੂੰ ਅਗਨੀ ਨਹੀ ਦੇ ਸਕਦੀ ਹੁਣ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਘਰ ਕੀ ਕਰਨ ਆਈ ਹੈ।  ਰੋਕੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉਪਰ ਇੱਕ ਥੱਪੜ ਮਾਰਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ ਮੈ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਦੀ ਅਰਥੀ ਨੂੰ ਮੋਢਾ ਦਿਆਂਗੀ ਅਤੇ ਅਗਨੀ ਵੀ ਭੇਟ ਮੈ ਕਰਾਂਗੀ ।
ਹੁਣ ਦੋਵੇਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ । ਕਹਿਣ ਮੈ ਦਿਆਂਗੀ ਮੇਰੇ ਬਾਪ ਦੀ ਅਰਥੀ ਨੂੰ ਮੋਢਾ ਜਿਹਡ਼ੀ ਸਦੀਆਂ ਤੋ ਪਰੰਪਰਾ ਚਲਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਮੈ ਤੌੜਾਂ ਗੀ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਬੰਦੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਧੀਆਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀਆਂ ਮੋਢਾ  ਫਿਰ ਨਸੀਬ ਕੌਰ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ ਦੇਖੋ ਜੀ ਸਾਡਾ ਪੁੱਤਰ ਵੀ ਇਹੀ ਹੈਂ ਅਤੇ ਸਾਡੀ ਧੀ ਵੀ ਇਹੀ ਹੈਂ । ਕੀ ਮਾਤਾਪਿਤਾ ਕੱਲੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਸਗੋਂ ਕੁੜੀਆਂ ਦੇ ਵੀ ਬਰਾਬਰ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ? ਫਿਰ ਕੁੜੀਆਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦੀਆਂ ਅਰਥੀ ਨੂੰ ਮੋਢਾ ਅਤੇ ਚਿਖਾ ਨੂੰ ਅਗਨੀ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੇ ਚੰਗਾ ਪੁੱਤਰ ਠੀਕ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਫਿਰ ਹਾਕਮ ਸਿੰਘ ਮੀਤ ਨੇ ਵੀ ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਹਾਂ ਮਿਲਾਈ । ਫਿਰ ਸਿਮਰਨ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਚਲਦੀ ਆ ਰਹੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀ ਨਾ ਪੑਵਾਹ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਦੀ ਅਰਥੀ ਨੂੰ ਮੋਢਾ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ " ਬਾਪ ਦੀ ਚਿਖਾ" ਨੂੰ ਅਗਨੀ ਭੇਟ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਾਲ ਕਾਇਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ।।

ਹਾਕਮ ਸਿੰਘ ਮੀਤ ਬੌਂਦਲੀ
'' ਮੰਡੀ ਗੋਬਿੰਦਗੜ੍ਹ ''